Chcesz nauczyć się języka albańskiego? Przygotuj się na prawdziwe wyzwanie. Jeśli naprawdę fascynują Cię Bałkany i uważasz, że sprostasz nauce (mimo, że znajomym Serbom na samą myśl o Albanii podnosi się ciśnienie), wiedz, że posługuje się nim około sześciu milionów Albańczyków – w samej Albanii, a także w diasporze (przede wszystkim w Kosowie, Macedonii, we Włoszech i w Grecji).
Choć Albańczycy używają alfabetu łacińskiego i dość szybko można nauczyć się czytania kilku charakterystycznych liter (np. „ë” akcentowanego czy zaokrąglonego „rr”), okazuje się, że niewiele ma on wspólnego z grupą germańską czy nawet romańską.
Uważa się, że jeden z najstarszych języków Europy pochodzi z grupy iliro –mesapijskiej – plemię Ilirów zasiedliło tereny współczesnej Albanii już w piątym wieku
p. n. e. Do dziś imię Ilir to jedno z najpopularniejszych albańskich imion męskich w całym kraju.
Niektórzy językoznawcy sądzą, że albański należy zaklasyfikować do grupy języków trackich. Znajdziemy tam również zapożyczenia z języka greckiego, tureckiego (efekt pięciu wieków okupacji) czy z języków południowosłowiańskich.
Pierwsze zetknięcie się z nim, czy to w samej Albanii, czy to poprzez radio, piosenki, wprawia nas w osłupienie. Brzmi to dla nas jak szeleszczenie, z którego ciężko wyciągnąć pojedyncze słowa. Jednakże sama gramatyka oraz leksyka nie jest zbyt skomplikowana – tylko pięć przypadków i słowa – pułapki, które brzmią podobnie, a znaczą coś zupełnie innego niż w językach indoeuropejskich.
Trzeba też wiedzieć, że ten język, jak wiele innych w Europie został oparty na dwóch dialektach: gegijskim i toskijskim. W głębi kraju różnie bywa z porozumieniem się – często można usłyszeć miejscowe gwary.
Jeśli umiesz liczyć, potrafisz się przedstawić i i zamówić burka w albańskiej budce to znaczy, że nie jest źle – otwiera się przed Tobą ciekawa perspektywa. Jeśli jednak jeszcze nie czujesz się na siłach, by powiedzieć coś po albańsku, wiedz, że młode pokolenie Albańczyków coraz chętniej uczy się angielskiego i można się z nimi porozumieć w tym języku. Bywa, że osoby starsze mówią po niemiecku lub rosyjsku. Wielu Albańczyków pracuje w Grecji lub we Włoszech, stąd znajomość greckiego i włoskiego. Mieszkańcy północy kraju potrafią porozumieć się w języku serbskim; jednakże niezbyt chętnie go używają.
